یحیی از کار برو کنار بیرون برایت کار دیگر هست!!!!

فنونی زاده که در قحطی کارشناسان مدام در تلویزیون ظاهر می شود، بایرن مونیخ را در دوران یوپ هاینکس و جایگزینی گواردیولا با این سرمربی مشهور آلمانی مقایسه می کند. بنابراین گواردیولا با او جایگزین شد تا بیاید و هدایت بایرن را بر عهده بگیرد. (نحوه بیان این جملات هم جالب است، مخصوصاً آنجا که به بکن باوئر و هوینس اشاره می کند و می گوید آنها برای باشگاه تصمیم می گیرند – انگار خودش را در آن موقعیت می بیند).

این مدافع ارشد سابق سپس بحث را به یحیی می برد و می گوید سرمربی فعلی پرسپولیس بعد از سال ها حضور در این باشگاه چیزی برای اضافه کردن به بازیکنان ندارد و بهتر است هر چه زودتر استعفا دهد. فنونی زاده برای قوت بخشیدن به کار تاکید می کند که اگر گل محمدی به جز استقلال و سپاهان از سمت خود در پرسپولیس کناره گیری کند، از فردا می تواند به همه تیم های لیگ برود و به همین دلیل بیکار نمی ماند و حتی می تواند بیرون از خانه مربیگری کند. ایران (پس برو، کار هست!)

در مورد سخنان فنونی زاده به ذکر یک نمونه تاریخی بسنده می شود; خاطره ای از مرحوم مهرداد میناوند ستاره سابق پرسپولیس که به طرز ناباوری در دوران کرونا درگذشت. میناوند که به همراه جمعی از پیشکسوتان پرسپولیس به مراسمی دعوت شده بود با مرتضی فنونی زاده و برانکو ایوانکوویچ سرمربی سابق پرسپولیس مسیری را در آسانسور طی می کند. (این اتفاق مربوط به سال اول حضور برانکو در پرسپولیس است و طبیعتا او هنوز آشنایی چندانی با بازیکنان قدیمی پرسپولیس نداشته است.)

اما بعد از خوش گذرانی با میناوند و فنونی زاده و در حالی که او آسانسور پشت این دو نفر است، فنون زاده به میناوند چشمکی می زند و می گوید اخراج شده است! و تاکید می کند که کار برونکو تمام شده است. عبارتی همراه با لبخند بر لب و (شاید) رضایت از برکناری قریب الوقوع این سرمربی، قبل از شروع دوره فوق العاده فلسطینی سابق.

همه ما می دانیم که داستان چگونه به پایان رسید. پرسپولیس بعد از نتایج ضعیف اولیه با برونکو بلند شد و تیمی تاریخی در فوتبال ایران ساخت که قرمزها هنوز هم از آن ساختار سود می برند و نان آن را می خورند و البته پرسپولیسی های قدیمی هم به زور آنالیز خود را تغییر دادند.

تکلیف مشخص است؛ گروهی از بازیکنان قدیمی هستند که سال‌هاست اطلاعات غلط و تحلیل‌های غلط تولید می‌کنند و در عصر میکروفن باز به کار خود ادامه می‌دهند، مخصوصاً زمانی که گزارشگر آنها را به چالش نمی‌کشد و بالاخره انتشار گسترده صحبت‌ها اتفاق می‌افتد.