پول نفت یا گردشگری ؟
“بیایید به همسایگان خود نگاه کنیم، نفت ندارند؟ پس چرا سرمایه گذاری در گردشگری توسعه داده اند؟ دبی را ببینید؛ سالانه 15 تا 20 میلیون گردشگر دارد، چرا؟
این سوالات بخشی از گفت وگوی مصطفی شفیعی شکیب با ایتوک است. با تصویب ماده 82 لایحه برنامه هفتم توسعه، مقرر شده است که ایران تا پایان سال 1407 حدود 15 میلیون گردشگر خارجی جذب کند، اما این راهنمای تور در این گفتگو این نکته را مطرح می کند که ما یک 20 ساله داشتیم. سند چشم انداز که بر اساس آن باید تا پایان سال 1403 20 میلیون گردشگر جذب می کردیم اما الان در برنامه هفتم توسعه که سه چهار سال بعد از سند تمام می شود. چشم انداز 20 ساله است، باید 15 میلیون گردشگر جذب کنیم. آیا این کاهش آماری عجیب نیست؟
وی از سوی دیگر تصریح می کند: با این وضعیت گردشگری ایران هم اگر همه مسافران ورودی به کشور و مسافران مرزی و زائران یک روزه را حساب کنیم و تعداد را ضرب کنیم به آمار پیش بینی شده نمی رسیم. مشکل ما اعداد تخمینی و پیش بینی شده نیست، مسئله این است که هیچ برنامه ای برای بهبود وضعیت گردشگری، زیرساخت ها، هتل ها و حمل و نقل نداریم. سوال من از نویسندگان این برنامه این است که با چه زیرساختی قرار است به چنین آماری دست پیدا کنیم؟ در حال حاضر، بلیط هواپیما داخلی پیدا نمی کنیم، قطار و اتوبوس مناسبی نداریم.
رئیس هیئت مدیره جامعه راهنمایان جهانگردی ایران به سرمایه گذاری در صنعت نفت اشاره می کند و می گوید: از کسانی که این برنامه را نوشته اند می پرسم چقدر قرار است برای استخراج نفت هزینه کنند؟ مطمئن باشند که اگر 10 درصد آن را در زیرساخت های گردشگری و تبلیغات سرمایه گذاری کنند، ظرف 5 سال بیشتر از نفت درآمد خواهیم داشت، در حالی که ارزی از کشور خارج نشده و اشتغال ایجاد شده است.
حرمت الله رفیعی – رئیس هیأت مدیره دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران – نیز معتقد است که مفاد قانونی و مفاد لایحه برنامه هفتم توسعه در حوزه گردشگری با برنامه ششم توسعه تفاوت چندانی ندارد. طرح های قبلی وی به ایتوک می گوید: سوال اینجاست که در این برنامه چه امتیازات ویژه ای به گردشگری داده شده است؟ همه قوانین و امتیازات مانند برنامه های قبلی است. اما معتقدم اگر با چنین طرحی پیش برویم به 15 میلیون نفر و حتی 10 میلیون گردشگر نمی رسیم.
وی ادامه می دهد: در برنامه هفتم توسعه در سازمان امور مالیاتی هیچ گونه امتیاز، معافیت و مشوقی برای گردشگری وجود ندارد. معافیت ها و مشوق های مالیاتی مانند موارد قبلی است که خواستار اصلاح و ارتقاء آن ها بودیم. علاوه بر این، هیچ اقدام تبلیغاتی برای جذب گردشگر تعریف نشده است و برنامه مشخصی برای جذب گردشگر خارجی و نحوه بهبود و ارتقای زیرساخت های گردشگری وجود ندارد. برای سایر سازمان‌ها، وزارتخانه‌ها و مؤسسات دخیل و مؤثر در گردشگری، حکمی در نظر گرفته نشده است. برخی از بندهای این لایحه اختیاراتی را از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گرفته است.
