شهاب حسینی: می‌خواهم اقتباس سینمایی از ساعدی بسازم

شهاب حسینی با بیان اینکه در نظر دارم اقتباس سینمایی از غلامحسین ساعدی بسازم، گفت: سینما رسالت دارد و این هنرمند است که باید سلیقه ایجاد کند و پیشنهادی برای جامعه داشته باشد. عصر روز یکشنبه ۱۰ دی‌ماه فیلم «مقیمان ناکجا» در سینماتک موزه هنرهای معاصر تهران اکران شد و پس از آن شهاب حسینی – کارگردان و بازیگر این فیلم – با حضور ایشان به سوالات طرفداران و علاقه مندان به سینما پاسخ داد. وی همچنین توضیحاتی در خصوص کارنامه خود و نگاهش به وضعیت سینمای امروز ارائه کرد.

فیلم «مقیمان ناکجا» که چند ماه پیش در سینماهای هنر و تجربه اکران شد، آخرین تجربه شهاب حسینی در مقام کارگردانی بر اساس نمایشنامه «مهمانسرای دو دنیا» اثر اریک امانوئل اشمیت است.

پیش از اکران فیلم، ویدئویی از صحبت‌های این نمایشنامه نویس درباره فیلم حسینی پخش شد و پس از پایان اکران که بیش از 120 دقیقه طول می کشد، شهاب حسینی با نام بردن از ورود خود به عرصه کارگردانی صحبت کرد. چند تن از بازیگران مطرح هالیوود که کارگردانی و تهیه کنندگی با تجربه بودند، تصریح کرد: کمال در حرفه ما باید در روال عادی خود پیش برود و پس از گذراندن مراحلی مانند بازیگری و کارگردانی به نویسندگی برسد که به نظر من بالاترین حد است. روش اصلی در این کار پوست انداختن است. شروع این حرفه به خاطر زرق و برق و شهرتش جذاب است و اتفاقا رسیدن به این لحظه اصلا سخت نیست چرا که با یک اتفاق یا حتی پیشنهاد کارگردانی در خیابان ممکن است آدم به این نقطه برسد. اما وقتی به جلو می روید، می بینید که دنیا همین است. اصل کار اندیشه است و اگرچه ظاهر و زیبایی می تواند مؤثر باشد، اما بدون اندیشه ماندگار نیست.

وی برای اینکه فعالان جوان این رشته در مسیر درست حرکت کنند، گفت که آرزوی تاسیس یک مدرسه یا دانشگاه تخصصی را دارم تا شرایطی را برای هر دانش آموزی فراهم کند که در ترم اول فقط علوم انسانی بیاموزد. حسینی هدف خود را با اشاره به تحصیل در مدرسه توضیح داد و گفت: اگر کم مطالعه بودن تنها در یک جا به من کمک کرد در دوران دبیرستان بود که به دلیل تنبلی مجبور به تحصیل در رشته انسانی شدم. این علوم انسانی اساس نمایش و سینماست و در زندگی و جامعه کمک می کند.

این بازیگر در ادامه به شروع کار خود اشاره کرد و افزود: به بازیگری علاقه داشتم اما بدون کمک کسی و تنها با راهنمایی خداوند در این حرفه فعالیت کردم. در ابتدا کارم را با استاد فقید حمید سمندریان شروع کردم و درس های زیادی از ایشان گرفتم. نسل من شانس بزرگی داشت که در عرصه هنر از سینما و تئاتر گرفته تا موسیقی شاهد حضور افراد یا گروه هایی بودیم که دیگر تکرار نمی شوند. حتی در زمینه تولید سریال و برنامه هم همین طور بود و در دوره ای که تلویزیون دو شبکه بیشتر نداشت، شاهد کارهای بسیار خوبی بودیم.

حسینی در بخشی دیگر از این دیدار به فیلم «مقیمان ناکجا» اشاره کرد و گفت: این کار سیاهی که از من دیدید بنا به نیازی از درون اتفاق افتاد. اولین تجربه من در این زمینه (کارگردانی) زمانی بود که یکی از دوستانم نمایشنامه ای را به من داد و آنقدر روی من تاثیر گذاشت که فیلم کوتاه تاریخ را ساختم. سپس متنی از دکتر محمدهادی کریمی (ساکن طبقه متوسط) به من دادند که دغدغه بسیاری از هم نسلان آن زمان من بود.  این فیلمنامه با آن اسم تعلیقی داشت که مثل یک بغض مانده بود و من 10 سال تلاش کردم تا تهیه کننده ای با من موافقت کند اما کسی قبول نکرد.

او در مورد اینکه دیدگاه‌های حاکم بر سینما چگومه است گفت: تفکر در سینما صنعتی و بیزینسی است و اگرچه می‌تواند افراد را روی مدار نگه دارد ولی اقناع کننده نیست. حتی برای بازیگر هم اینگونه نیست چون دوربین سینما خیلی بی‌پرده آدم را لو می‌دهد و اگر حرفی حتی خوب ادا شود ولی از ته قلب نباشد باز هم لو می‌روی.