بازار مسکن در سال 1402 و روند تغییر قیمت ها
بازار مسکن در شرایطی به‌سر میبرد که دائم به آن امید واهی تزریق می‌شود و کمتر تلاشی را می‌بینیم که مثمرثمر باشد، چراکه با نگاهی به آمارهای این بازار درمی‌یابیم رشد قیمتی در این بازار تنها در مدت ۶ سال، هزار و ۵۰۰ درصد رشد داشته و این یک فاجعه بزرگ است که باید بیشتر برایش برنامه‌ریزی و تلاش شود. دولت سیزدهم در ابتدای فعالیت خود از بابت بازار مسکن نگرانی‌های زیادی نشان داد و ساخت مسکن را یکی از مهم‌ترین اهداف خود معرفی کرد؛ درست در همین شرایط بود که رئیس دولت سیزدهم قول ساخت سالی یک میلیون واحد مسکونی را به مردم داد؛ واحدهایی که بعد از گذشت ۲ سال، تنها اسمی از آن شنیده می‌شود و هیچ واحدی تحویل مردم نشده است. از طرفی، بی‌برنامگی‌های وزارت راه و شهرسازی باعث شد تا نارضایتی‌ها درباره بازار مسکن به اوج برسد و کورسوی امید مردم برای خانه‌دار شدن کمرنگ شود؛ اتفاقی که میانگین نرخ هر متر مسکن در شهر تهران را به ۸۰ میلیون تومان رساند و بازار اجاره را بیش از پیش ملتهب کرد.
این حقیقت دارد که آمار بخش مسکن به تازگی منتشر شده است، اما این آمار با یک تاخیر یک‌ساله همراه بوده است. توقف انتشار آمار برای نخستین‌بار در ایران رخ نداد، چراکه پیش از این نیز در دوره‌هایی که افزایش قیمت‌ها با حساسیت ویژه افکار عمومی همراه شده، دولت‌ها درصدد برآمده‌اند، با پاک کردن صورت‌مسئله مشکل را برطرف کنند و با توقف انتشار آمار، معیار و مقیاسی را در اختیار افکار عمومی قرار ندهند.
به تازگی نیز وزیر راه و شهرسازی که وعده ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی در سال را داده بود، از ارزانی مسکن، به‌عنوان خبری خوش یاد می‌کند و معتقد است این روند باید ادامه یابد.
اما مشخص نیست که این ارزانی نسبت به چه دوره زمانی اتفاق افتاده و آیا اصلا ارزانی در کار است یا اینکه رکود در بازار باعث شده تا رشد قیمت ها متوقف شود.
